Ogólna organizacja zajęć na warsztatach fotograficznych

Warsztaty są podzielone na pięć części, które często — z powodów oczywistych — przeplatają się ze sobą:

1 — część wykładowa — w tej części będą omawiane wszelkie kwestie teoretyczne, estetyczne, filozoficzne dotyczące szeroko pojętego znaczenia terminu „fotografia”. Ponadto tematem będą oczywiście zagadnienia techniczne dotyczące budowy aparatów fotograficznych, omówienie funkcji którymi one dysponują, budowy obiektywów, powiększalników, światłomierzy, filtrów itp.
Ten typ prowadzenia zajęć będzie najintensywniejszy na początku warsztatów — przez okres około 2 miesięcy. Zajęcia wtedy przebiegać będą w blokach tematycznych — minimum trzygodzinnych o schemacie:

• 1 - godzina zagadnienia techniczne,
• 2 - godzina zagadnienia estetyczne,
• 3 - godzina (lub więcej) zajęcia praktyczne i (lub) dyskusja, prezentowanie swoich dotychczasowych osiągnięć (jeżeli ktoś oczywiście takowe już ma i ma też na tę prezentację ochotę).

W tej części nie przewidujemy jeszcze podziału na małe — robocze grupy.

2 — część „ściśle” praktyczna — okres, w którym uczestnicy warsztatów w sposób coraz bardziej świadomy realizują swoje pomysły i idee fotograficzne. Większość zagadnień technicznych jest już im znana, pierwsze „wizyty” w ciemni i pierwsze zdjęcia studyjne też już są za nami. Praca odbywa się w grupach nie większych niż 4-5 osób.

3 — zajęcia dogeniuszające — zajęcia te przeznaczone są dla warsztatowiczów, dla których problemy omawiane podczas zajęć „normalnych” nie wydają się wyczerpane. Rozpoczynają się one mniej więcej na początku stycznia, nie są dodatkowo płatne. Intelektualny wkład własny warsztatowiczów jest tutaj bezwzględnie konieczny. Rozkład zajęć jest ustalany z warsztatowiczami, natomiast czas ich trwania („...ale prosze powiedzieć do której będą trwały dzisiaj zajęcia...”) nie jest ściśle nieokreślony.

4 — plenery — zazwyczaj odbywają się dwa, trzy razy w roku, nie są oczywiście obowiązkowe. Czas trwania wynosi od 4-6 dni (plenery „bliskie”) lub 10-12 dni (plenery „dalekie”). Oczywiście są one uzależnione od możliwości czasowych i finansowych warsztatowiczów. Niestety są one płatne osobno. Czas i miejsce ustalane są wspólnie. Oprócz tego możliwe są (i są nawet przeprowadzane) plenery jednodniowe.

5 — konsultacje — w zależności od oczekiwań warsztatowiczów zawsze istnieje możliwość (po uprzednim dograniu terminu) skonsultowanie wyników pracy warsztatowicza. Nie ukrywamy, że jest to najistotniejszy element pracy warsztatowej jednocześnie sprawiający prowadzącym najwięcej frajdy.

Innymi słowy...

W związku z wieloma pytaniami o to jakie są procedury przyjmowania chętnych na zajęcia fotograficzne, musimy powiedzieć, że wychodząc naprzeciw zainteresowanym niezwykle je uprościliśmy. Po przedstawieniu listu motywacyjnego wraz z aktualnym życiorysem kandydat na warsztatowicza wypełnia prosty dwudziestopięciostronicowy formularz przyjęcia (tzw. „Formularz Przyjęcia Warsztatowicza" lub krócej FPW), do którego dołącza obowiązkowo cztery zdjęcia legitymacyjne. Nie ukrywamy, że większa ilość fotografii jest bardzo mile widziana przez Warsztatową Komisję Rekrutacyjną (WaKR), gdyż ich oglądanie umila jej czas podczas przeprowadzania rozmów kwalifikacyjnych. Osoby permanentnie niezainteresowane fotografią informują o tym w załączniku FPW — AF (od afotograficzny, nie mylić z autofokusem) popierając tę informację potwierdzoną notarialnie kopią badań lekarskich i testów psychologicznych potwierdzających wyżej wymienioną przypadłość. Dla takich chętnych prowadzone są na warsztatach fotograficznych specjalne kursy parzenia kawy czy herbaty, ponieważ zajęcia „gapienie się w sufit dla zaawansowanych”, bądź „ziewanie dla początkujących” bardzo negatywnie wpływały na warsztatowiczów ogarniętych pasją fotografowania (wypełniających formularz FPW — IF — od idealista fotograficzny, nie mylić z wewnętrznym systemem ogniskowania w pewnych obiektywach), powodując ich zniechęcenie podczas pracy z kamerą wielkoformatową, czy ćwiczącym w pocie czoła któryś z kolei rodzaj oświetlenia studyjnego.

Niestety z powodów braków kadrowych nie uruchamiamy w tym roku kursu szydełkowania w ramach w/w kursów specjalnych dla warsztatowiczów nielubiących fotografować.

Następnie kandydat na warsztatowicza powinien — podczas drugiego etapu składania wniosków — przedstawić zaświadczenie o niekaralności, dwa odpisy aktu urodzenia, zaświadczenie o niezaleganiu z podatkami otrzymane we właściwym sobie Urzędzie Skarbowym, oraz złożyć oświadczenie o posiadaniu umiejętności czytania ze zrozumieniem. To ostatnie jest — w związku z dużymi osiągnięciami edukacyjnymi polskich szkół — przez Warsztatową Komisję Weryfikacyjną (WKW) szczególnie wnikliwie badane.

Czas rozpatrywania wniosków — mieszczący się w przedziale od czterech do sześciu lat — nie należy do najkrótszych, tak więc już teraz warto zaplanować sobie oraz na przykład swoim dzieciom życie tak , by w najlepszym twórczo okresie można zostać kreatywnie i często dozgonnie związanym z warsztatami-fotograficznymi.org.

Odpowiadając na podłe i haniebne pomówienia informujemy, że już od z górą dwudziestu lat nie wymagamy od warsztatowiczów cyrografów czy innych dokumentów rękopiśmienniczych podpisywanych ich własną krwią. Uznaliśmy już wtedy, że zaprzedawanie warsztatom fotograficznym własnej duszy jest po pierwsze lekko anachroniczne, a po drugie nie bardzo wiedzieliśmy co z tymi duszami robić, miejsce zajmowały, kurzyły się zaś popytu na rynku wtórnym raczej nie było.